Peygamberimizin Mübarek göğsünün yarılması

Halime Hatun anlattı: “Server-i Alem sallahu aleyhi ve selem bir gün;

Gündüzleri kardeşlerim görünmezler. Sebebi nedir? Diye sorunca;

“Koyun gütmeye giderler. Eve ancak gece gelirler” dedim.

Bunun üzerine; “Beni de onlarla beraber gönder. Ben de koyun güdeyim dedi.”

Bahaneler bulup nice özürler söyledim. Sonunda gönlünün razı olması için; “Peki”

 Dedim. Ertesi gün mübarek saçları taradım. Elbiselerini giydirip sütkardeşleriyle beraber gönderdim bir kaç gün gidip geldi.

Bir gün sütkardeşi Şeyma kırdan geldiğinde; “Gözümün nuru oğlum Muhammed nerededir?” diye sordum.

“sahradadır” dedi.

“Ciğerimin köşesi bu sıcağa nasıl dayanıyor?” diye sorduğumda, Şeyma; “Ey anneciğim!  Ona asla zarara gelmez. Zira mübarek başı üzerinde bir bulut, devamlı Onunla hareket etmekte; böylece güneşin sıcağından korunmaktadır.” Cevabını verdi.

“Neler söylüyorsun? Bu söyledikleri hakikaten doğru mudur?” dediğimde, yemin etti. Ancak o zaman rahatladım.

Yine bir öğle vakti sütkardeşi Abdullah bana gelip; “Anneciğim! Acele koşun!.. Kureyşi karındaşımla beraber koyun güdüyorduk. Ansızın gökten yeşiller giymiş üç kimse geldi. Yanımızdan alıp dağın başına götürdüler. Arkası üzere yatırıp bıçak ile karnını yardılar. Haber vermek için geldiğimde oradaydılar. Kardeşimin sağ kalıp kalmadığını bilemiyorum” dedi.

O anda kan başımıza sıçradı. Süratle oraya geldik. O’nu gördük. Hemen mübarek yüzünü başını öpüp; “ey gözümün nuru! Ey alemlere rahmet oğlum! Bu nice haldir? Ve başına gelen nedir? Seni kim rahatsız etti?” diye sordum.

O da; “Evden çıktıktan sonra yeşil elbiseli iki kimse gördüm. Birin elinde gümüşten bir ibrik, birinin elinde yeşil zümrütten bir leğen vardı. Leğen, kardan beyaz bir şey ile dolu idi. Beni dağ başına götürdüler. Biri, arkam üzere yatırdı. Ben seyrederken göğsümü göbeğime kadar yardı. Hiç acı ve elem duymadım. Elini sokup içinde ne varsa çıkardılar. O beyaz şey ile yıkayıp yerine koydular. Biri diğerine; “Kalk, ben de hizmetimi yerine getireyim.” Dedi ve elini sokup yüreğimi çıkardı. İki parça etti ve elinden siyah bir şey çıkarıp attı. Ve ; “Senin vücudunda şeytanın nasibi bu idi. Çıkarıp attık. Ey Allah’ü Teala’nın sevgilisi! Seni vesveseden ve şeytanın hilesinden emin ettik” dedi sonra yüreğimi kendi yanlarında olan latif ve yumuşak bir şey ile doldurdular. Nurdan bir mühürle mühürlediler. Halen o mührün soğukluğu, bütün azalarımda mevcuttur. Onlardan biri, elini yarılan yere koyunca yaram iyileşti. Sonra beni ümmetimden on kişi ile tarttılar, ben ağır geldim. Bin kimse ile tarttılar yine ağır geldim. Bunun üzerine onlardan biri diğerine; “artık O’nu tartmayı bırak. Vallahi O’nu bütün ümmeti ile bile tartacak olsan, ağır gelir” dedi. O zaman her biri elimi ve yüzümü öptü. Beni burada koyup gittiler.”dedi.

Yarılan yer, mübarek göğsünde belli idi.

Sevgili Peygamberimizin başından geçen ve Kur’an-ı Kerim’in İnşirah Suresinin birinci ayet-i kerimesinde bildirilen bu hadiseye Şakk-ı Sadr, yani göğsünün yarılması denir.

Miraç

Cenab-ı Hakk’ın sanatın da hareketler çeşit çeşittir. Mesela sesin süratiyle ışığın, elektriğin, ruhun ve hayatın süratleri farklı farklıdır. Gezegenlerin dahi hareketleri o kadar değişiktir ki aklı hayret etmektedir. Bunları kabul eden akıl, acaba latif cismi, süratli ruhuna teslim olan Hz. Peygamber’in ruh süratindeki hareketini nasıl reddeder? Bazen öyle olur ki bir dakikalık rüyada meydan gelen hadiseleri uyanıkken yapmaya kalksanız bekli yıllar alabilir. Demek oluyor ki tek bir zaman iki şahsa göre, birisine bir gün, birisine de bir sene olabilir.

Fahr-i Âlem çatık kaşlı değil, nazik ve cömertti

Resulullah evin süpürür, hayvana ot verir, deveyi bağlardı. Koyunun sütünü sağardı. Söküğünü diker, çamaşırın yamardı. Hizmetçisi ile birlikte yerdi. Hizmetçisi el değirmeni çekerken yorulunca, ona yardım ederdi. Pazardan öteberi alıp eve getirirdi. Fakirle, zenginle, büyükle, küçükle karşılaşınca, önce selam verirdi. Bunlarla musafaha etmek için, mübarek elini önce uzatırdı. Köleyi, efendiyi, beyi, siyahı ve beyazı bir tutardı. Her kim olursa olsun, çağırılan yer giderdi. Önüne konulan şeyi, az da olsa, hafif, aşağı görmezdi. Güzel huylu idi. Güler yüzlü, tatlı sözlü idi. Üzüntülü görünürdü. Fakat çatık kaşlı değildi. Heybetliydi. Yani saygı ve korku hâsıl ederdi. Fakat kaba değil idi. Nazik idi. Cömert idi. Fakat israf etmez, faydasız yere bir şey vermezdi. Herkese acırdı. Mübarek başı hep önüne eğikti. Kimseden bir şey beklemezdi.

İki cihan serverine neden salâvat getiriyoruz?

Peygamber efendimiz mübarek bedeniyle aramızdan ayrılmış olsa bile hala ümmetinin sevinç ve kederlerinden haberdardır. Ümmeti olarak biz Müslümanlar O’nunla irtibatımızı ortaya koyarsak O’nun ahirette en zor durumda kaldığımız anlarda “O benim ümmetimdendi!” referansını vermesini bekleyebiliriz.

Kendisine çokça salât ü selam getirilmesini tavsiye edem Efendimiz, bunu bir hadisiyle de şöyle ifade eder: “şayet içinizden biri ban salâvat getirirse onun selamlını almak üzere Allah ruhumu bana iade eder, ben de onun selamını alırım.” (Ebu Davud) bu hadisten hareketle şunu söyleyebiliriz ki, O’na salât ü selam getirmekle biz de manen dirilişe geçiyoruz.

Peygamberimiz (S.A.S.)’in ifadelerine göre Cuma, günlerin en hayırlısıdır. Çünkü insanlığın atası Hz. Âdem o gün yaratılmıştır. Yeryüzünde hayat o gün başladığı gibi, yine aynı gün dünyanın ömrü bitecek ve kıyamet kopacaktır. İçindeki duaların kabul edildiği bir vaktin bulunduğu Cuma, müminler için özel bir gündür. Bu bilgileri ashabına veren Efendimiz, Cuma günü kendisine çokça salât ü selam getirilmesini ister. Zira o gün salât ve selamlar melekler vasıtasıyla O’na ulaştırılmaktadır. Allah Resulü bunu söyleyince sahabeye biraz garip gelir. Ve merakla sorarlar, “Sizin bedeniniz o gün çürümüş olacak. Getirdiğimiz salât ü selamlar size nasıl ulaşacak ey Allah’ın Resulü?” bu vesileyle Efendimiz’in, ashabına bir hakikati de öğrettiği cevabı şu şekilde olur: “Allah, Peygamberlerin cesetlerini çürütmeyi yeryüzüne haram kılmıştır.” Esasen Kâinatın İftihar Tablosu, bunu söylerken, anlayanlar ve farkında olanlar için mesafenin önemli olmadığını gösteriyordu. Demek ki, O (S.A.S.) bizim gönderdiğimiz salât ü selam ve diğer hediyelerden haberdar oluyor.(Ebu Davud)

 Efendimiz?in (s.a.v) kullandığı 40 öğretme metodu

 

Peygamber efendimizin faziletleri